สมาชิกใหม่ ค่ะ แต่ยังไม่ได้ข้อสรุปของหมอ รบกวนแนะนำหน่อยคะ

[สายป่าน]

บังคับให้นอน เป็นเรื่องยากมากค่ะ และมีแต่เสียน้ำตา
แต่ชวนตื่นเช้าขึ้น แล้วหาอะไรทำกันสักพัก ก่อนแม่ไปทำงาน
ไปช่วยกันให้อาหารปลา รดน้ำต้นไม้ เดินเล่น ดูดอกไม้ใบหญ้า
แต่แม่ต้องดูเวลาตัวเองด้วยนะคะ ว่าอย่าเพลินจนแม่สาย
ตื่นมาแล้วมีอะไรสนุกๆทำ ก็น่าตื่น
กลางวัน หลังทานอาหารกลางวัน ลองให้นอนเล่น เผื่อฟลุ้ค นอนเร็วกว่าเวลาเดิม
หรือถ้ายังไงก็ไม่นอนแน่แล้ว พยายามหาอะไรให้เล่นเพลินไปเลย ไม่ต้องนอนตอนบ่าย
แล้วอาจจะ นะคะ อาจจะ เพลียแล้วนอนเร็วขึ้น ก็โชคดีไป
แต่อย่าคาดหวังเลยค่ะ ได้ก็กำไร ไม่ได้ก็เสมอตัว
บังคับนอนน่ะยากค่ะ แต่ปรับเวลาในช่วงที่เขาตื่นน่าจะง่ายกว่า
ลองดูค่ะ ตื่นเช้าขึ้น มีอะไรให้ทำ สลายพลังงานแล้วจะไม่นอนเร็วขึ้น ก็ให้รู้กันไป

[Waraporn.2556]

ช่วงนี้เลยไม่ได้เล่น อะไรเลย เพราะน้องป่วยเข้า รพ.2 วันแล้ว เลยต้องรอน้องหายก่อนค่ะ แต่ตอนนี้คุณแม่เดินไปไหน ก็ชอบมองตามค่ะ ว่าคุณแม่ทำอะไร แต่ชวนเ่ล่นก็เล่นอะไรไม่ได้มาก ติดน้ำเกลือ 5555

[Waraporn.2556]

ึคุณแม่สายป่านคะ เคยลองนะคะ ตื่นเช้าไปเนอสฯ ไม่ร้องนะคะ ใช้วิธีจี้จุด (จี้เอว) และร้องเพลงให้ฟังในช่วงปลุกให้ตื่น ก็ไม่งอแง แต่ทำยังงัย ก็ไม่ยอมนอนที่เนอสฯ ค่ะ สงสัยเร็วไป เค้าเริ่มนอน 12.30-14.00 น. แต่เค้าวิ่งซนอย่างเดียวค่ะ แต่สงสัยคุณแม่จับนอนผิดไปแล้วคือ ตอนนอนจะจับเค้ามากอดตลอด ตั้งแต่เกิดเลย จนติดนิสัยค่ะ นอนที่ไหนก็ต้องกอดกันตลอด ถ้าไม่กอดก็จะจับมือเราไปกอด แต่ที่โรงเรียน คนกอดไม่มีนะสิคะ ถึงมีถ้าไม่ง่วงเต็มที่ก็ไม่ยอมนอนค่ะ (พอคุณยายไปรับ ขึ้นรถปุ๊บ บ่าย 3 โมง สวิทซ์ดับเลย ตื่น 5 โมงเย็น ยังงัยทุกคืนยังคงเป็น 5 ทุ่มเหมือนเคย แม่ก็เรียบร้อยเช่นเคย รอสลบพร้อมลูกหลับ

[ta-mom]

สวัสดีค่ะ แวะเข้ามาอ่านและเป็นกำลังใจให้คุณน้ำ ไม่ทราบว่าได้หนังสือ หรือยังคะ? แล้วได้สั่ง DVD ไปด้วยหรือเปล่า ถ้ายัง คุณแม่สั่ง DVD มาดูด้วยนะคะ ย่นระยะเวลาอ่านหนังสือได้เยอะเลย

[Waraporn.2556]

สั่งแล้วยังไม่ได้เลยค่ะคุณ ta-mom รออย่างใจจดใจจ่อ สั่งทั้งหนังสือและDVD ค่ะ

[Waraporn.2556]

วันนี้ขอเล่าความคืบหน้าค่ะ เมื่อวานที่โรงพยาบาล (น้องยังอยู่โรงพยาบาล) พาน้องไป seven ด้านล่าง น้องเห็นหลอดโฟมล้างหน้าที่โปรดปรานอยู่ชั้นวางของด้านบน ไปถึงก็มุ่งไปเลยค่ะ เขย่งขาจะเอา เอาไม่ถึงหันกลับมาหาแม่ให้ช่วยหยิบ แม่ก็เริ่มเลยค่ะ
แม่ : เอาอันไหนลูก แม่ก็เริ่มชี้ผิดเลยค่ะ
ลูก : เฉย แต่ยังไม่อยู่
แม่ : เอาอันนี้เหรอลูก หยิบอันผิดมาให้
ลูก : ใช้มือปัดทิ้ง
แม่ : ไม่ใช่เหรอลูก อันนี้ใช่มั้ย (หยิบอันใหม่ แต่อันผิดอีก)
ลูก : เฉย แต่ยังมองอยู่
แม่ : เอาอันนี้เหรอลูก หยิบอันผิดมาให้
ลูก : เฉย แต่ยังมองอยู่ และชี้ที่อยากได้
แม่ : (แอบดีใจ ลูกชี้ครั้งแรก)
แม่ : เอาอันนี้เหรอลูก หยิบอันผิดมาให้ใหม่
ลูก : ชี้ใหม่ (คราวนี้ใช้ 2 นิ้ว) (แต่แม่ไม่หยิบให้ซักที) ลูกเปลี่ยนใจ พอดีหันไปเห็นในชั้นที่ต่ำกว่า เลยเลิกสนใจ หันกลับไปหยิบอันอื่นแทน

[Waraporn.2556]

เมื่อวันที่ 12 พ.ค.56 คุณหมอนัดติดตามพฤติกรรมครั้งที่ 1 แต่ไม่ได้ไปเพราะลูกท้องเสียซะก่อน ออกจาก รพ. วันที่ 15 ช่วงนี้ก็เลยไม่ค่อยมีกิจกรรมใดเล่นกันนัก นอกจากเล่นกันบนที่นอนเป็นส่วนใหญ่ เล่นจักจี๋ และเล่นกินท้อง กันมากกว่า และเป่าเสียงใสไมโครโฟน อันนี้ชอบมาก พอเราหยุดเป่า ก็เอาของเล่นไมโครโฟนยื่นมาที่ปาก ถ้าเป่าช้าก็ยัดมาที่ปากแม่เลย
ตอนนี้กลับบ้านแล้ว ยังไม่ได้ไปเนอสเซอรี่ พอมาทบทวนหลายรอบระหว่างการไปเนอสเซอรี่กับเตรียมอนุบาล มีคนแนะนำให้ไปเตรียมอนุบาลดีกว่า แต่หลังจากได้อ่านหนังสือแล้ว แม่ก็ลังเลใจอีก ใจหนึ่งก็ไม่อยากให้ไป แต่ถ้าอยู่บ้านก็มีคุณยายเลี้ยง แต่คุณยายก็ไม่ค่อยได้เล่นอะไรมากนัก ส่วนใหญ่้น้องจะหยิบของเล่นมาเล่นเองซะส่วนใหญ่ ก็เลยตั้งใจจะเปลี่ยนให้ไปเตรียมอนุบาลแทน แต่ต้องไปดูสถานที่และลองประเมินสถานการณ์ใหม่อีกรอบ

แต่วันนี้ หากิจกรรมเล่นใหม่ได้อีกแล้ว ทำแบบ dvd อุ้มแล้วยกขึ้่นยกลงจากด้านหลัง อุ้มเดินไปข้างหน้าแล้ววางบนพรม ชอบมากหัวเราะชอบใจ วิ่งกลับมาูชูมือให้อุ้มอยู่ประมาณ 5 รอบ (น้องหนัก 18 กก.) เล่นเอาคุณแม่ล้าทั้ง 2 แขน พอแม่อุ้มวางเรียบร้อยแม่ก็เดินกลับมานั่งจากที่อุ้มไป น้องก็วิ่งกางแขนทั้งหน้าทั้งตาทั้งปากยิ้มมาเลยค่ะ พอแม่แกล้งงง เค้าเลยปีนขึ้นมาบนตัวซะเลย แม่ก็เล่นต่อ จนลูกเบื่อ เปลี่ยนไปเล่นของเล่นอื่นอีก

ในส่วนของการนอน ตอนนี้ก็ไม่ได้บังคับ จะนอนตอนไหนก็ตามใจเค้า เราก็ลดความหงุดหงิด เริ่มทำใจสบาย ๆ เหมือนก่อนที่จะไปหาหมอ ก็รู้สึกว่าถึงแม้น้องจะนอนดึก เหมือนเดิม แต่อาการงอแง ยังไม่มีมาหลายวันแล้ว ก็น่าจะดีกว่าบังคับให้นอน แล้วน้องร้อง เราก็เครียดตามไปด้วย อ๋อ คิดว่าอีกอย่าง เปลี่ยนทิศทางหัวนอนใหม่ เข้าใจว่าน้องกลัวแอร์ คือปกติแอร์จะอยู่ปลายเตียง น้องก็นอนจ้อง จ้องนาน ๆ แล้วโวยวายทุกที จะปิดเปิดพัดลม น้องก็ร้อนง่าย เหงื่อเต็มตัวก็งอแงอีก ก็เลยปรับหันหัวนอนใหม่ซะเลย เอาตัวแม่บัง คราวนี้ก็เลยดีขึ้น ไม่งอแง

* ความคืบหน้าที่ได้ ก็น่าจะเป็นการสบตามากขึ้น ถ้ามีคนแปลกหน้าเข้ามาบ้านก็ไม่กลัว (ปกติก็ไม่กลัว) และจะหันไปมองหน้า และบอกให้สวัสดี ก็ยอมทำ (ดู DVD แล้ว ต้องใช้น้ำเสียงปรับใหม่ ให้เค้ารู้สึกสบาย ๆ บอกเค้า แอบทำเสียงดุตอนบอกให้ทำเหมือนกัน อันนี้คงไม่ดีใช่มั้ยคะ)

** ตอนนี้ดู DVD ได้ 1 แผ่นแล้วค่ะ ต้องดูทีละแผ่น คุณแม่ใช้เวลาหลังเลิกงาน ตั้งแต่ 6 โมงเย้น - เที่ยงคืน เล่นกับลูกตลอด ก็เลยต้องหาโอกาสดูหลังลูกหลับซะก่อน ถามว่าคุณแม่ยังสับสนอยู่มั้ย คงยังสับสนอยู่ทีเดียว แต่การเลือกให้ลูกไปเตรียมอนุบาล ถ้าช่างน้ำหนักดูระหว่างที่บ้าน กับไปโรงเรียนเค้าอาจได้พบเพื่อน หรือเพื่อนเข้าหาบ้าง เพราะรู้สึกว่าตอนนี้เค้าไปเนอสฯ ได้ 3 วัน เค้ารู้จักเข้าหาเพื่อนแถวบ้านบ้าง แต่ยังไม่ไปเล่นด้วย รู้จักมองเพื่อนวัยใกล้เคียงกัน แต่คุณแม่ก็จะใช้เวลาที่มีให้ลูกมากที่สุด แต่ตอนนี้ยังให้ลูกแบบ fulltime ไม่ได้ เพราะ ภาระยังมีขอทนอีกซักปี ปีหน้าอาจได้ fulltime กับลูก ซักที

[Waraporn.2556]

คุณหมอคะ ยังมีข้อสงสัย ระหว่างการเล่น เราสามารถบอกคำศัพท์เค้าไปด้วยได้มั้ย เช่น เค้ากางแขนมา เราก็ถามว่าให้อุ้มใช่มั้ย อะไรประมาณนั้นนะคะ คือ เหมือนกับเราเล่น และสอนคำศัพท์ที่ใช้ในชีวิตประจำวันไปด้วย เหมือนเป็นการคุย ไม่ถึงกับเป็นการสอนทีเดียว ใช่หรือเปล่าคะ

[กิ่งแก้ว]

แนะนำให้อ่านตัวอย่างเด็กคนที่ 1-2 ข้างหลังหนังสือ "คู่มือ" ค่ะ

[Waraporn.2556]

ตอนนี้อ่านหนังสือได้ไม่เยอะ แต่เข้าไปดูใน DVD ค่ะ ก็เข้าใจมากขึ้น แต่คงต้องดูีอีกรอบ เมื่อวานน้องหลับเร็ว คุณยายบอกว่ากลางวันไม่ยอมนอน ก็เลยไม่บังคับ ประมาณ 2 ทุ่ม ก็หลับเลย คุณแม่เลยมีเวลาเข้ามาดู ได้ประมาณ 2 แผ่น หลัง ๆ ตาก็เบลอ คุณแม่ง่วงมาก ก็เลยแอบหลับซะก่อน แต่หลับได้ไม่ทันไร เจ้าตัวเล็กตื่นขึ้นมาตี 2 ทีนี้ หล่ะ ไม่ยอมนอนเลย ถึงตี 5 คุณแม่จะหลับก็ไม่ได้ พอจะหลับเจ้าตัวเล็ก ก็ส่งเสียงจะร้องบ้าง ขึ้นมาปีนดูหน้าแม่บ้าง เอาเป็นว่า ไม่นอนก็ไม่นอน จนเกือบตี 5 แม่ไม่ไหว หลับ ๆ ตื่น ๆ เจ้าตัวเล็กก็หลับไปเองอีกรอบ แม่ก็เลย ตื่นไปทำงานเกือบไม่ไหวเลยทีนี้ ** หลังจากที่คุณแม่ทำใจให้สบายขึ้น และยอมรับสภาวะอารมณ์หงุดหงิดของลูก ลูกไม่ร้องงอแงกลางคืน มาหลายวันแล้วค่ะ **

** พักเที่ยงเลยแวะไปเช็ค เรทติ้ง หน่อย วันนี้เจ้าตัวเล็กไปบ้านยาย ไปถึงหน้าบ้าน ก็เรียกเลย แหน่ะ หันหาซะด้วย พอเปิดประตูบ้านมา ลงจากเก้าอี้ที่กำลังทานข้าวมาหาเลยค่ะ เรทติ้ง ดีขึ้นจัง น้า และยาย บอกว่า น้องสบตาดีขึ้น เวลาใครเข้ามาทักทายสวัสดี ก็มองหน้ามากขึ้นแล้ว แบบนี้แม่ก็มีกำลังใจมากขึ้นหน่อยค่ะ

** คุณหมอคะ พอดีน้องสมัครคอร์ทฝึกพัฒนาการกับคุณหมอไว้ (ครั้งแรกความตั้งใจ คือต้องการสอนให้ลูกพูดค่ะ ก่อนรู้จัก floortime) ตอนเจอคุณหมอ คุณหมอจะฝึกแบบให้ฟังและทำตามคำสั่ง ให้นั่งโต๊ะล๊อก และคุณหมอสอนให้ทำตามคำสั่ง หลังจากดู DVD คุณแม่ก็ตัดสินใจว่าจะไม่ให้ไปแล้วหล่ะค่ะ เพราะไปน้องก็ร้องตั้งแต่เข้าไปจนหมดเวลาทุกที บางที ความศรัทธา และความพยายามของเราเอง ก็ไม่ได้สูญเปล่าทั้งหมด อย่างน้อย น้องก็หันมามอง หันหาเสียงเรา และมีอารมณ์ร่วมกับคนในบ้านบ้าง คุณแม่ก็รู้สึกว่ามันน่าจะดีกว่า ใช่มั้ยคะ เดี๋ยวนี้น้องชอบเลียนแบบทำอะไรที่เราทำ (อันนี้ไม่ดีค่ะ ใช้เท้าปิดพัดลม พอเราปิดปุ๊ป เค้าก็เดินมาเลยค่ะ ใช้เท้าเปิดพัดลม , เราใส่ลูกบอลเข้าไปในเสื้อเค้า เค้าก็เอาของเค้ามายัดใส่เสื้อเราบ้าง) แต่ตั้งใจว่าจะพาไปหาหมอที่ มอ. และขอเข้าฝึกคอร์สกับคุณหมอเอ๊ส นะค่ะ แต่สงสัย น่าจะใช้ระยะเวลานานเหมือนกัน ผ่านหลายระบบ ตั้งแต่คุณหมอเด็กทั่วไป ให้ประเมินพัฒนาการก่อน แล้วจึงจะไปที่คุณหมอจิตเวชเด็กนะค่ะ
** คุณหมอคะ สงสัยอีกนิด คือ น้องเวลาเรียกไม่ค่อยหัน เหมือนเวลา พ่อเค้ามา เค้าหันดูนิดนึง แต่็ก็ไม่ถึงกับวิ่งไปหานะคะ แต่ถ้าพ่อเค้าเดินออกจากบ้านเมื่อไหร่ ทั้งที่เราไม่ได้บอก และเราสังเกตุอยู่ เหมือนเค้าไม่สนใจ แต่เมื่อเปิดประตู เค้าก็วิ่งไปหาให้พ่อเค้าอุ้มทันทีเลยค่ะ อันนี้ ถือว่าดีมั้ยคะ หมายถึงว่า เค้ายังสนใจสิ่งแวดล้อมอยู่ใช่มั้ยคะ

** คุณหมอคะ ขอคำแนะนำเพิ่มค่ะค่ะ คือเราต้องไปหาคุณหมอเป็นประจำ เพื่อให้คุณหมอประเมินพัฒนาการใช่หรือไม่คะ ปัจจุบันไปที่ รพ.กรุงเทพฯ (แต่เป็นคุณหมอที่ มอ.ค่ะ) แต่จะย้ายไปเข้าระบบใหม่ คือ เริ่มต้นเข้าตรวจใหม่ กับคุณหมอที่ มอ. ค่ะ ส่วนการทำ floortime เราก็ทำควบคู่กันไปได้เลยใช่มั้ยคะ ตอนนี้ก็ทำอยู่ ส่วนการไปฝึกพัฒนาการกับคุณหมอ จำเป็นหรือไม่คะ ยังไม่เคยฝึกกับครูเอ๊ส เลยไม่แน่ใจว่าแนวทาง จะไม่เหมือนกันกับ การฝึกกับคุณหมอ ที่แจ้งไว้ตามข้างบนใช่หรือไม่คะ