หน้า 2 จากทั้งหมด 2

Re: แก้การเป็นหุ่นยนต์ของลูก

โพสต์เมื่อ: อาทิตย์ 27 พ.ค. 2012 7:53 pm
โดย กิ่งแก้ว
ยินดีกับการเปลี่ยนแปลงบรรยากาศของบ้านทั้งบ้าน ค่ะ

วันหลังใช้มุขปรึกษาหารือกันก่อนเขียนกระทู้ก็ได้ค่ะ

ปรึกษากันว่า จะเขียนอะไร เพราะอะไร และช่วยกันเดาว่าหมอจะตอบว่าอะไร

รวมทั้งเรื่องจะพากันไปหาครูพบด้วยว่า กะจะเจออะไร คิดว่าจะรู้สึกยังไง และจะทำยังไง อย่างนี้เป็นต้นค่ะ

Re: แก้การเป็นหุ่นยนต์ของลูก

โพสต์เมื่อ: พฤหัสฯ. 31 พ.ค. 2012 12:56 pm
โดย kroopob
สนใจพัฒนาการเล่น เพื่อช่วยลูกได้ดีขึ้น..
ไปเข้าค่าย​"อยู่กับลูกให้สนุก" กันครับ
1-5 มิ.ย. 55
สนใจ..ต้องสมัครด่วนมาก
kroopob@gmail.com ให้เบอร์โทร.มาด้วยเลยในเมล์ ก็ดีครับ

Re: แก้การเป็นหุ่นยนต์ของลูก

โพสต์เมื่อ: พฤหัสฯ. 31 พ.ค. 2012 10:11 pm
โดย แม่หน่อย
สวัสดีคะ ครูพบ

ไปต่างจังหวัดคะเลยพลาดโอกาสคะ แต่เดี๋ยวก็เจอครูพบแล้วนี่คะ ตอนนี้กำลังเล่นว่าวโต้แรงลม อยู่คะ ก็ยังอ่านและดูดีวีดีจนไม่มีเวลาจะนอนแล้วคะ
รวมทั้งของคุณหมอด้วยคะ กำลังทำความเข้าใจให้มาก ๆ อยู่คะ ขอบคุณครูพบมากคะที่เป็นห่วง :) :D :D :) :lol: ( นี่ไม่ใช่แม่ทำกิจกรรมร่วมกับลูกแต่เป็นลูกเข้ามาแอบใส่ตัวการ์ตูนและมาร่วมแสดงความเห็นด้วยว่า ครูพบน่าจะไม่ดุ ) เดี๋ยวต่อแน่คืนนี้ เรื่องนี้ถึงหูครูพบแน่ บังอาจแย่งแม่พิมพ์ว่า ครูพบน่าจะไม่ดุ แฮ่ :twisted:


แม่หน่อย

Re: แก้การเป็นหุ่นยนต์ของลูก

โพสต์เมื่อ: พฤหัสฯ. 14 มิ.ย. 2012 4:31 pm
โดย แม่หน่อย
สวัสดีคะ คุณหมอกิ่งแำก้ว

ลูกเจอครูพบแล้วคะ ครูพบคุยกับลูกและถามเกี่ยวกับโตขึ้นอยากเป็นอะไร และชอบเีรียนวิชาอะไร เรียนไปเพื่ออะไร แต่ทีละคำถามนะ

ลูกตอบ ผมอยากเป็นนักบิน

ครูพบ นักบินพาณิชย์ หรอ ดีนะ เออ ผมชอบ แล้วทำไมถึงอยากเป็นนักบิน

ลูกตอบ มันไม่ค่อยมีใครเป็น และ ผมได้ใช้ภาษาอังกฤษ

ครูพบ นักบินต้องเป็นยังไง

ลูกตอบ ต้องดูแลผู้โดยสาร ครูพบแย้งว่า นั้นเป็นหน้าที่ของแอร์ไม่ใช่หรอ ลูกนิ่งไปแล้วบอกว่า ต้องแก้ปัญหาได้ หากเครื่้องมีปัญหา

ครูพบ แล้วคิดว่ามีอะไรอีกไหม

ลูกตอบ นิ่งนาน ครูพบก็ปล่อยให้คิดไป แล้วก็ตอบครูพบว่า ต้อง กะระยะทางถูกเพราะไม่อย่างนั้นเครื่องจะลงไม่ตรงลานบินเป็นอันตราย

ครูพบ ใช่ ๆ เป็นมิติสัมพันธ์ คุณต้องกะระยะให้ถูกไม่งั้นเป็นนักบินไม่ได้

ครูพูดคุยอีกเยอะ ก็เลยถามว่า อย่างนี้ลูกเป็นหุ่นยนต์ไหม ครูพบตอบว่าไม่เป็นเพราะเขาคิดก่อนตอบและการตอบก็มีการแสดงน้ำเสียง และหน้าตาอารมณ์ ก็เลยบอกกับครูพบว่าแม่ก็เพิ่งได้ยินคำตอบของเขาพร้อมครูพบนี่แหละ แต่การที่แม่ไม่เข้าไปเสริมหรือช่วยคิดเพราะอยู่ที่บ้านก็ให้เขาคิดเองจะถูกจะผิดก็ไม่เป็นไร
ครูพบถามว่าอยู่บ้านทำอะไรบ้าง ลูกก็ตอบว่าช่วยงานบ้านต่าง ๆ ครูพบมองที่เสื้อ (มอมแมม)ใครซักเสื้อผ้าให้ ลูกตอบซักเองรีดเอง ครูพบถามทำให้พ่อแม่ด้วยไหม
เขาตอบว่าเขาซักให้แต่ไม่ได้รีดให้เพราะเสื้อแม่ไม่ต้องรีด แล้วคุณซักยังไง ก็ตอบว่าเสื้อขาวซักมือแล้วนำมาปั่นกับเครื่องแล้วตาก ครูพบคงทราบว่าทำไมแม่ไม่ช่วยซักให้สะอาดและช่วยรีดให้กลีบเสื้อเนี๊ยบ เขาต้องทำด้วยตัวเขาเองและสังเกตุเองว่าเป็นยังไง คืออยาให้เขารู้ด้วยตัวเขาเองคะ

ตอนนั่งรถกลับบ้านลูกบอกว่ายังบอกครูพบไม่หมดว่ามีอีกหนึ่งอย่างที่ทำให้เขาอยากเป็นนักบิน เพราะผมคิดว่าน่าจะได้เงินเดือนสูงแม่ว่าน่าจะถึงล้านไหมครับ ดิฉันก็ถามว่าจะเอาเงินเยอะไปทำอะไร เขาก็บอกว่าจะได้สร้างบ้านอย่างที่แม่อยากได้ ผมจะได้มีรถขับและเป็นรถทีผมชอบ และจะเปลี่ยนรถให้พ่อขับพาแม่ขึ้นเขาไปวัดได้สบาย ฯลฯ

ก็ึึคลายกังวลคะที่แม่กลัวว่าลูกจะเป็นหุ่นยนต์ ครูพบบอกแม่ก็เข้าใจคะเพราะเอาเด็กให้ครูพบดูด้วยคะ เป็นอย่างที่คุณหมอบอกคะว่าเขาต้องคิดด้วยตัวเขาเอง
เขาแก้ปัญหาด้วยตัวเขาเอง และต้องเป็นเขาต้องควบคุมตัวเอง เพียงแต่เราให้เวลาเขาได้คิดมิใช่เราคิดและให้เขาพูดหรือทำตาม ครูพบบอกว่าแม่ทำถูกและเข้าใจเด็กจะเป็นตัวบอกเองว่าเขาคิดเองหรือเราคิดให้คะ

ขอบคุณหมอ ครูพบ คะ

แม่หน่อย

Re: แก้การเป็นหุ่นยนต์ของลูก

โพสต์เมื่อ: พฤหัสฯ. 14 มิ.ย. 2012 7:42 pm
โดย กิ่งแก้ว
ยินดีด้วยค่ะ

ลุยต่อไปเลยค่ะ ใช้เวลาเวลาดี ๆ ด้วยกัน ส่งเสริมความสัมพันธ์ การสื่อสาร และการคิด