www.floortimethailand.com

สวมวิญญาณนักแสดง ใส่แอคติ้งให้เห็นชัด มีเสียงประกอบสนุก
นึกถึงเวลาเราดูการแสดงตลกน่ะค่ะ สนุกเพราะอะไร ลองดูค่ะ
หรือไม่ก็ ลองนึกถึงการ์ตูนเงียบที่เราเคยดูตอนเด็กน่ะค่ะ
อย่าง ทอมเจอรี ( version ที่ไม่พากย์เสียงพูด)
ทำไมเราถึงสนุกน่ะค่ะ อารมณ์ตัวการ์ตูนที่เห็นชัดมาก เสียงประกอบสนุก
ลองดูค่ะ

ขอบคุณครับสำหรับคำแนะนำ....วันนี้รู้สึกเหนื่อยจริงๆ ครับ... พาลูกไปหาเจ้าของ case ดูเค้าจะๆไม่ค่อยยอมรับ floortime ...ยอมไปadmit ตามที่เค้าแนะนำให้ไปมา 2 ครั้งแล้วเหมือนเข้า class ชั้นเรียนสั่งเด็กให้ทำนี่ ทำนั่น วิธีการก็คนละแนวกับ floortime เลย...จะนัดเดือน พย นี้อีกจะไม่ไปล่ะ......อยากพบคุณหมอที่ใช้แนว dir/floortime. จะได้ไปในทางเดียวกัน...แต่ยังไงผมก็ยืนยันครับว่าที่ลูกผมมาได้ขนาดนี้เพราะผมใช้ floortime กับลูกนับตั้งแต่วันแรกที่ทราบว่าลูกอยู่ในกลุ่ม....ขอบ่นหน่อยไม่ว่ากันนะครับ.. รู้เลยว่ารู้สึกเคว้งคว้างมันเป็นยังไง.. ..

ก็เห็นใจนะคะ แต่ไม่ทราบจะทำยังไงมากกว่านี้

วันนี้คงมีผปค.เข้ามาช่วยแสดงความคิด ช่วยระวังกันหน่อยก็แล้วกัน

ช่วยให้ความเห็นเฉพาะที่เกี่ยวกับฟลอร์ไทม์ก็แล้วกันค่ะ

วันนี้ดิฉันมีบรรยายผปค. ใหม่ คงไม่ได้เข้ามาดูแลเว็ปค่ะ

ครับผม..มีประเด็นที่เค้าพูดถึง floortime แต่ผมไม่ขอพูดในพื้นที่นี้...แต่ผมเข้ามายืนยันแนวทางนี้อีกรอบครับว่าสามารถพัฒนาเด็กได้ดีจริง.ๆ.ส่วนประเด็นปัญหาของผม..ผมคงต้องเป็นผู้ตัดสินใจ..เพราะลูกของผมผมย่อมเห็นพัฒนาการของเค้าที่ค่อยๆดีขึันแต่ก็มีหลายเรื่องที่ยังต้องพัฒนาอีกเช่นเรื่องการมอง สีหน้าเวลาแสดงอารมณ์ การพูดที่บางครั้งยังเหมือนเป็นรูปแบบ ซึ่งก็ต้องค่อยๆพัฒนากันไป..แต่ผมไม่คิดว่าการเข้าclass ให้ท่อง ก-ฮ สั่งให้เด็กออกไปทำนี่ ทำนั่น จะชมเด็กก็ไม่ได้กลัวเด็กจะเหลิง เด็กไม่พูดก็บังคับให้เด็กพูด มันจะเป็นวิธีการที่จะช่วยให้เด็กพัฒนาเป็นปกติได้....

สำหรับดิฉัน ดิฉันคิดว่า FT เป็นการแก้ปัญหาแบบองค์รวมค่ะ ซึ่งแนวทางนี้ช่วยเหลือพ่อแม่ในทุกๆ จังหวะของการพัฒนาลูก

เริ่มตั้งแต่การปรับวิธีคิด วิธีมอง ทั้งจากพฤติกรรมที่ลูกแสดงออกมาซึ่งต้องมีสาเหตุแน่นอน ไม่ใช่อยู่ๆ ก็มีพฤติกรรมแบบนั้น

เมื่อมองเป็นมองออกก็หมายความว่าเราจะเข้าใจระบบของลูกมากขึ้น ก็นำมาซึ่งความเข้าใจในความแตกต่างระหว่างบุคคล

และก่อนที่จะมองอย่างนั้นได้ ก็ต้องผ่านกระบวนการเข้าใจ เห็นใจ และยอมรับอย่างจริงๆ ไม่ใช่เพียงผิวเผิน

FT แนะนำให้เล่นกับลูกซึ่งเป็นที่น่าสังเกตว่าผู้ปกครองหลายๆ ท่านเล่นไม่เป็น ซึ่งก็ไม่แปลกเพราะพ่อแม่เองก็อาจจะไม่ได้

รับการปลูกฝังมาอย่างนั้น การเล่นส่วนใหญ่เป็นการบอกให้จำ สอนให้ทำตาม เกือบทั้งหมดเป็นเช่นนั้น การเล่นสนุกกับลูก

จริงๆ จึงดูเป็นเรื่องยาก

FT ให้เห็นถึงความสำคัญของภาษากายที่มักถูกละเลย จากนั้นก็ไปต่อกันที่การสื่อสาร เมื่อมาถึงขั้นนี้ก็เริ่มประสานกิจกรรม

ในชีวิตประจำวันได้เลย จากนั้นก็ไปต่อกันด้วยบทบาทสมมติ จนไปถึงการพูดจาด้วยเหตุด้วยผล จากนั้นก็ไปต่อกันด้วย

หนึ่งเหตุหลายผล หนึ่งผลหลายเหตุ จนถึงโลกนี้สีเทา และไปถึงการคิดสะท้อนตัวตน ดิฉันว่า FT มีอะไรให้เล่นได้ไม่รู้จบ

และที่สำคัญ ดิฉันเห็นพ้องกับคุณหมอว่า FT นั้น มีแนวคิดเดียวกันกับพุทธธรรม ซึ่งดิฉันเห็นว่านั่นคือสิ่งที่เป็นจริง เป็น

ธรรมชาติ จึงถูกกับจริตของตัวเองอย่างจัง เมื่อถูกจริตก็มั่นใจว่าเหมาะกับตัวเอง แต่ในระหว่างทาง แน่นอนว่าบางครั้ง

ดิฉันเองก็มีช่วงเวลาที่สับสนกับรายละเอียดปลีกย่อยอยู่เหมือนกัน ซึ่งสาเหตุหลักๆ น่าจะมาจากความกังวลและไม่รู้ว่า

ช่วงขณะนี้ลูกดีขึ้นหรือแย่ลง รวมถึงการขาดสมดุลย์ระหว่างการฝึกและความสนุก แต่เมื่อรู้จักที่จะประเมินความสามารถ

ของลูก และประเมินสถานการณ์ได้ออกว่าขณะนี้น้ำหนักเอียงข้างไปทางไหน ก็ทำให้สามารถปรับบรรยากาศในบ้านได้

อย่างทันท่วงที

ดิฉันชอบ FT ที่เปลี่ยนวิธีคิดของดิฉันได้ จากที่มีแนวโน้มว่าจะเป็นแม่ที่คอยแต่ผลักไสลูกออกไปไกลตัวด้วยความไม่รู้

ดิฉันเปลี่ยนเป็นแม่ที่คอยแต่จะเติมรักเติมใจให้กับลูกอย่างไม่มีที่สิ้นสุด (แม้ว่าบางครั้งก็ยังกลายร่างเป็นนางยักษ์อยู่บ้าง)

เพราะว่าดิฉันเชื่ออย่างหมดใจว่าเส้นทางนี้จะทำให้ดิฉันและลูกแนบแน่น มีกันและกันอยู่ตลอดค่ะ คนเราจะต้องการอะไร

มากไปกว่าคนที่เข้าใจเราอย่างแท้จริง ใช่ไหมคะ นั่นหมายความว่าการทำขั้น 1-2 นั้นสำคัญมากๆ ค่ะ ต้องมีอยู่ตลอดเวลา

เป็นพื้นฐานทางใจให้ลูกมีแรงสู้ต่อไปกับพ่อแม่ค่ะ

ขอย้ำอีกครั้งว่าสำหรับดิฉัน FT คือคำตอบค่ะ

ขอบคุณครับคุณ krongkan ผมเพิ่งเริ่มต้นและก็เห็นด้วยกับคุณ krongkan ... ถ้าเค้าเข้าใจและเห็นไปในแนวทางเดียวกับที่เราพยายามทำกับลูกอยู่ก็ดีน่ะครับ..แต่นี่อะไร ๆ ก็มองเป็นปัญหามองเป็นเรื่องไม่ดีไปเสียหมด ..ถ้ามองในแง่ดีให้สบายใจก็เหมือนมีคนมาสะกิดเตือน แต่เรื่องต่าง ๆ เหล่านั้นเราทราบและพยายามจะปรับโดยใช้แนวทาง floortime... แต่คำพูดบางคำพูดก็ทำให้เราเสียกำลังใจไปเหมือนกันครับ...แต่ก็ไม่เป็นไรเพื่อลูกผมพยายามและทำให้ดีที่สุดเพื่อลูกครับ....

มาให้กำลังใจค่ะ ดิฉันก็เป็นอีกคนหนึ่ง ที่พาลูกไปหาหมอ แล้วหมอบอกว่าลูกไม่นิ่งเลย เหมือนจะเป็นสมาธิสั้น กลับมาทำเอาแม่กลุ้ม กำลังใจถดถอยไปเหมือนกันค่ะ แต่มันก็เหมือนเป็นแรงกระตุ้น เรายังทำฟลอร์ไทม์ไม่พอใช่มั้ย กลับมาตั้งหลักใหม่ ทำฟลอร์ไทม์เพิ่ม แต่ก็หยุดไปหาคุณหมอก่อนน่ะค่ะ (ปกติ หมอจะนัดทุกเดือน) คือ ความเห็นส่วนตัว ถ้าบั่นทอนกำลังใจมากหยุดรอพักใจซักระยะ เราพร้อมค่อยไปใหม่น่ะค่ะ (หยุดชาร์ทพลังก่อน) ตั้งแต่ใช้ฟลอร์ไทม์ ลูกมีรอยยิ้ม มีสายตามองมา ตาเป็นประกาย ก็ยังมีกำลังใจค่ะ ยังเชื่อว่าลูกจะดีได้กว่านี้แน่นอนค่ะ

..สวัสสดีครับ.. ปัจจุบันซูกัสบอกความรู้สึก"กลัว" ได้แต่ผมไม่แน่ใจว่าเค้าเข้าใจความหมายของคำว่ากลัวจริงรึปล่าว ?...
อย่างเช่น หมาเห่า ..เค้าทำท่าตกใจกลัวและวิ่งมาหา ผมก็บอก"กัสกลัวน่ะลูก" ..ซูกัสก็บอก.. "ซูกัสกลัวหมา"
แต่บางทีเค้าก็พูดเหมือนแต่งประโยค เช่น "กลัวจิ้งจก , กลัวตุู๊กแก , กลัวหอยทาก " ก็เลยไม่ทราบว่าเค้าเข้าใจความรู้สึกนี้จริงหรือป่าว ?
..เรื่องมองพัดลม ผมก็ถาม "ซูกัสมองพัดลมซูกัสกลัว หรือ ซูกัสชอบพัดลมล่ะลูก"
ซูกัส : "กัสกลัวพัดลม เดี๋ยวพัดลมจะหนีบนิ้ว " แล้วจะพูดเรื่องกลัวพัดลมหนีบนิ้วบ่อยมาก ...(เลยตั้งสมมุติฐานว่าอาจจะกลัวจริง ) ก็บอกไปว่า "ถ้าเอานิ้ว
ไปแหย่มันก็หนีบนิ้ว น่ากลัวเน๊อะ.. แต่พัดลมมันอยู่สูงไกลด้วยมันหนีบนิ้วเราไม่ได้หรอก " หรือบางทีเค้าก็ลากเอาเก้าอี้ปีนขึ้นไปปิดพัดลมเอง ..ไม่แน่ใจว่าทำอย่างนี้
ถูกหรือป่าวครับ ?
..เวลาเราสังเกตุว่าสีหน้าเค้าชอบ เค้าดีใจ ผมก็สะท้อนไปว่า "ซูกัสดีใจใช่มั้ยลูก" เค้าก็ยิ้มและกระโดด "ซูกัสดีใจ "
..ตอนนี้เรื่องที่โรงเรียนก็ยังไม่มีปัญหาอะไรหนักใจครับ จะมีโยเยก่อนออกจากบ้านบ้าง แต่ครูบอกว่าน้องเข้าร่วมกิจกรรมกับเพื่อนได้ดี ยังมีพูดตามบ้าง แต่ก็สามารถ
ตอบคำถามง่าย ๆ ได้แล้ว ... เริ่มมีการมาบอกว่าเริ่มดื้อไม่ยอมทำตามที่ครูสั่งบ้าง ....

ซูกัสกลัว (เพราะว่า) พัดลมจะหนีบนิ้ว ประโยคนี้แสดงถึงพัฒนาการขั้น 6 แล้ว ไม่ต้องกังวลว่าจะไม่เข้าใจ กระมังคะ ส่วนวิธีการดูใน DVD นะคะ หรือถ้าว่างจะมาดูเสาร์นึ้ก็ได้ เข้าใจว่ายังมีที่พอค่ะ

ครับคุณหมอ..คือเมื่อก่อนก็เคยห้ามเค้า"ซูกัสอย่าเอานิ้วไปแหย่น่ะลูกเดี๋ยวพัดลมจะหนีบนิ้วเอา". ก็เลยเกรงว่าเค้าจะจำรูปแบบประโยคไปพูด...
ยกตัวอย่างวันนี้..ซูกัสเอารถของเล่นไปไถบนหน้าจอทีวี..ผมก็ห้าม"ซูกัสไม่เอารถไปไถบนหน้าจอทีวี". แล้วผมลองถามเค้า"ซูกัสเนี๊ยะเอารถไปไถบนหน้าจอ
ทีวีมันจะเป็นไงรู้ป่าว ..รอซักพักเค้าก็ตอบ"มันจะเป็นรอย"..(ผมเคยบอกห้ามเค้า).....แต่ความเข้าใจของผมเด็กก็ต้องตอบแบบประมวลผลจากความจำ
และประสบการณ์แล้วกลั่นกลองออกมาเป็นคำตอบในแบบที่เค้าเข้าใจ..ซึ่งบางทีผมอาจจะคิดมากหรือกังวลมากจนเกินไป...
..เรื่องที่คุณหมอเคยบอกว่าระวังน้องจะใช้การมองทดแทนการฟังนั้นผมทดลองเปลี่ยนรูปประโยคและไม่ชี้ ไม่บุ้ยปากบอกเค้าก็สามารถทำตามที่บอกได้
ไม่มีปัญหาครับ ตอนนี้ตอบคำถาม อะไร ? ที่ไหน ได้ครับ
..เรื่องการเล่นสมมติ ตอนนี้เล่นง่าย ๆเช่นป้อนข้าวตุ๊กตา สระผมตุ๊กตา ขับรถ บางครั้งก็เอาชุดครัวของเล่นมาเล่น ผมเคยถามทำแกงอะไรเหรอลูก น่ากินจัง เค้าบอก
แกงส้ม ผมเลยบอกโหไหนขอป๊าชิมหน่อยเค้าก็เอาช้อนทำท่าตักเอามาป้อนผม ...อะไรประมาณนั้นอะครับ แต่ก็ยังเล่นได้ไม่นานและไม่ต่อเนื่องเท่าไหร่
..ช่วงนี้ผมคงต้องศึกษาเองจากdvdไปก่อนครับเพราะต้องช่วยเลี้ยงน้องคนเล็กด้วยครับ...ขอบคุณอีกครั้งน่ะครับคุณหมอ