..สมาชิกใหม่ ..เพิ่งทราบว่าลูกเป็น ออทิสคิค ขอคำปรึกษาครับ..

[กิ่งแก้ว]

ตรงประโยคที่ใช้ให้เขาทำโน่นนี่นั่น เข้าใจว่าคุณพ่อตั้งใจพัฒนาทักษะการฟัง ข้อควรระวังคืออย่าให้เขาใช้การมองชดเชยการฟัง อีกข้อหนึ่งที่อยากให้ดูแลคือความหลากหลายและความเป็นธรรรมชาติของรูปประโยคค่ะ สำหรับเรื่องโมโหง่ายอาจเป็นไปได้ 2 สาเหตุ คือตื๊อจริงจังและบ่อยเกินไป หรือว่ามีความเครียดเยอะค่ะ ลองกลับไปเล่นสนุกเยอะ ๅ อีกพักค่ะ

[nanthawat]

ขอบพระคุณครับคุณหมอ เรื่องการพูดน้องยังใช้ประโยคไม่หลากหลายเหมือนที่คุณหมอแนะนำเลยครับ บางประโยคเหมือนจำมาพูดไม่ได้พูดมาจากความเข้าใจ
ส่วนที่คุณหมอให้ระวังเรื่องการใช้การมองชดเชยการฟัง หมายถึงให้ระวังว่าเด็กจะใช้วิธีจดจำรูปแบบหรือที่เราชี้บอก แทนที่เด็กจะฟังและเข้าใจแล้วปฏิบัติตาม อย่างนั้นหรือป่าวครับ...อ้ออ อีกอย่างตอนนี้ก่อนนอนน้องชอบจำประโยคมาพูด บางประโยคน่าจะเป็นคำพูดคุณครูพูดที่โรงเรียนครับ ...ส่วนเรื่องการเล่นสนุกผมยังไม่ทิ้งครับจนกลายเป็นกิจวัตรไปแล้ว น้องชอบเล่นแบบถึงเนื้อถึงตัวอย่างจั๊กจี๋ ไล่จับ วันนี้ก็ชวนผมขึ้นไปเล่นเกมจิ๊กซอไม้ทำจนเสร็จครับ อันไหนเค้าทำยังไม่ได้เค้าก็จะบอก"ให้ป๊าช่วย"
แต่เรื่องการตอบคำถามเค้ายังตอบไม่เก่งครับคงเพราะยังเล่นสมมุติไม่เป็นคำศัพท์ยังน้อยหรือคงไม่เข้าใจจริงๆ ก็คงต้องค่อยๆปรับกันไปครับ

[กิ่งแก้ว]

เรื่อง ใช้การมองชดเชยการฟัง.... ตอบ ใช่ค่ะ ดังนั้นจึงต้องทดลองพูดเฉย ๆ โดยไม่ทำท่าบอกใบ้ หรือเปลี่ยนรูปประโยคบ่อย ๆ เพื่อทดสอบค่าว่าเขาเข้าใจจริง ๆ หรือเปล่า

[nanthawat]

..สวัสดีครับ.. พรุ่งนี้น้องซูกัสก็จะครบ 3 ขวบแล้ว ตอนนี้เรื่องไปโรงเรียนก็อยู่ในเกณฑ์ที่น่าพอใจครับ เพราะน้องไม่ได้แยกตัวและคุณครูบอกว่าน้องร่วมมือทำกิจกรรมที่คุณครูให้ทำดีครับและชอบเข้ากลุ่มเล่นกับเพื่อน ๆ ..อาจจะมีบ้างบางกิจกรรมที่เป็นกิจกรรมที่ยากไปสำหรับเขา เช่น เล่นเกมส์เก้าอี้ดนตรี น้องยังไม่เข้าใจกติกาที่ซับซ้อน ....วันแม่ที่ผ่านมาก็ขึ้นเวทีเต้นกับเพื่อนร่วมชั้นเต้นเพลง "ตะลุ่มตุ้มโป๊ะ" น้องก็ไม่มีอาการกลัว และไม่ได้ยืนนิ่งเฉย ๆ มีขยับมือ-เท้า ตามเพลง บ้าง ...แสดงเสร็จก็เดินเรียงแถวกับเพื่อน ๆ ถือการ์ดมาให้คุณแม่.หน้าตายิ้มแย้มมีความสุข ..เรื่องสถานที่จอแจ ก็ไม่น่าเป็นปัญหาครับ...บางครั้งน้องบอก "จะไปเที่ยวตลาด" ถามจะไปซื้ออะไรเค้าก็บอก "ไปซื้อขนมไข่" หรือบางครังก็บอก "ไปซื้อสลิ่ม" (เค้าชอบทานครับ)...ไปตลาดก็ไม่ต้องอุ้มให้เค้าเดินเองเค้าก็เดินได้ไม่มีอาการกลัวให้เห็นครับ....
...เรื่องภาษา การตอบคำถามถือว่ายังต้องทำงานอีกเยอะครับ.....แต่ก็ถือว่าดีกว่าเมื่อก่อนมาก ..ถามคำถามก็มีสนทนาโต้ตอบกันได้พอสมควรครับ(โดยเฉพาะเรื่องที่เค้าอยากได้ )แต่ก็ยังมีบางครั้ง น้องยังไม่ค่อยตอบคำถาม(ต้องถามกระตุ้น) หรือ ยังตอบไม่ตรงประเด็น.. คุณครูก็บอกว่าพัฒนาดีขึ้นมาก(ก่อนหน้านี้ได้บอกครูไปแล้วว่าน้องเป็นเด็กพิเศษ) .....คุณครูบอกว่าดูน้องไม่ชอบขีดเขียน ...ก็ได้บอกคุณครูไปว่าด้านร่างกายเค้ายังไม่ค่อยพร้อมในเรื่องกล้ามเนื้อมัดเล็ก..ตอนนี้ผมก็ฝึก ให้เล่นไถนากั้นบ้าง(ในเวลาที่เค้าสนุกเค้าชอบมาก)..ร้อยลูกปัด..และกิจกรรมต่างๆ ที่ใช้นิ้วและการจับ ยก ถือ ..และพาไปฝึก OT อาทิตย์ละครั้ง ...โดยรวมก็ถือว่ามีการพัฒนาขึ้นครับ แต่ก็ยังมีส่วนที่ต้องเติมเต็มอีกเยอะครับ

[กิ่งแก้ว]

อย่าเพิ่งแรงตกนะคะ ยังมีงานต้องทำอีกสองสามปีค่ะ

[nanthawat]

จะอีกกี่ปีก็จะสู้ ๆ ครับคุณหมอ ..เห็นพัฒนาการของเค้าค่อย ๆดีขึ้นเรื่อย ๆ ก็เป็นกำลังใจอย่างดีเลยครับ ..แต่ก็ยังมีอีกหลายอย่าง เช่น การมอง , กล้ามเนื้อ , อารมณ์ , ความเข้าใจในภาษา ก็ยังต้องทำงานอีกเยอะเลยครับ ... ทุกวันนี้ไปไหนมาไหนสบายมากเรื่องกิจวัตรไม่ค่อยเป็นปัญหา ไปทานข้าวก็ไม่วิ่งจนวุ่นวาย หากเป็นของที่เค้าชอบทานจะนั่งทานจนเสร็จ ...การนอนก็นอนประมาณ 2 ทุ่มกว่านอนยาวจน 6 โมงเช้า ...การกินก็กินได้หลายหลายขึ้นกินผัก เนื้อสัตว์(เมื่อก่อนระคายคอนิดเดียวอ๊วกเลยครับ เดี๋ยวนี้ทานอาหารไม่อ๊วกนานล่ะครับ) ...ฉี่ไม่เป็นปัญหาแต่เรื่องอึ เค้ายังไม่ยอมนั่งเวลาเค้าปวดอึ จะบอก" ป๊าใส่แพมเพิส" ผมก็บอกซูกัสปวดอึน่ะลูก ผมพาไปนั่งก็ไม่ยอมอึ แต่พอใส่แพมเพิสให้เท่านั้นยืนเบ่งเลยครับ ..อ้อ เดี๋ยวนี้เวลาเราบอกอะไรเค้าเหมือนเค้าแต่งประโยค เช่น ผมบอก " ซูกัสเชื่อฟังป๊าน่ะลูก " เค้าก็จะมองเราและบอก "ซูกัสเชื่อฟังตาวิด , ซูกัสเชื่อฟังลูงอู๊ด ...อะไรทำนองนี้น่ะครับ..

[กิ่งแก้ว]

ดิฉันลองทบทวนดูคร่าว ๆ ไม่เห็นความก้าวหน้าของน้องซูกัสเรื่องการเล่นบทบาทสมมุตินะคะ

อย่าลืมพัฒนาให้เขานะคะ

[nanthawat]

ถูกต้องเลยครับคุณหมอเรื่องการเล่นสมมุติถือว่ายังพัฒนาได้ช้า....ปัจจุบันซูกัสชอบเอารถของเล่นมาเล่นไถไปมาหรือบางทีก็ไปนั่งเล่นในรถบังคับ(คันใหญ่)ก็จะมีโต้ตอบประมาณ
กัส:ป๊าจะเอากุญแจ
ป๊า:จะเอากุญแจอะไรลูก
กัส:เอากุญแจรถกะบะ
ผมพาไปเอากุญแจก็ทำเป็นหยิบผิดได้2-3รอบจนเค้ายืนยันจะเอากุญแจรถกะบะก็เอาให้เค้า...ซูกัสถือกุญแจเข้าไปนั่งในรถบังคับและทำท่าสตาร์ทรถ
ป๊า:โห..กัสจะขับรถไปไหนเนี๊ยะ
กัส:ไปรับป๊า
ป็า:จะไปรับป๊าที่ไหน
ซูกัสเงียบจึงให้ตัวเลือก ที่ทำงานหรือที่โรงเรียน
กัส:ที่โรงเรียน
ป๊า:ดีจังจะไปรับป๊าที่โรงเรียนด้วย ไหนดูซิมีรถมีน้ำมันป่าว. อ้าวน้ำมันหมดจะไปได้เหรอลูกทำไงดีเนี๊ยะ
กัสไม่ตอบก็ให้ตัวเลือก...แต่เค้าไปสนใจล่ะเลิกสนใจรถวิ่งไปหาเล่นอย่างอื่น......
ประมาณนี้อะครับคุณหมอ...ก่อนหน้านี้ก็มีชวนเล่นผมทำเป็นหิวข้าว หิวน้ำให้เค้าเอาช้อนหรือแก้วเปล่าป้อนก็มีเล่นกันครับ...ป้อนตุ๊กตาบ้าง
ผมเข้าใจว่าเรื่องที่เราชวนเล่นอาจจะไม่สนุกและไม่น่าสนใจหรือยากไปหรืออาจจะสร้างอุปสรรคเร็วไปเค้าเลยเลิกเล่น....ช่วงนี้ก็พยายามไปเรื่อยๆครับแต่ไม่ค่อยได้รับการตอบสนองเท่าที่ควร....

[กิ่งแก้ว]

การเริ่มเล่นบทบาทสมมุติใหม่ใหม่ต้องเล่นที่สนุกก่อนโดยใช้แสงสีเสียงเยอะอย่างเช่นเล่นรถยนต์ รถยนต์ต้องออกวิ่งให้มันส์ ส่งเสียงเร่งเครื่องให้เร้าใจ ให้เด็กสนุกก่อน เห็นด้วยที่ว่าอุปสรรคมาเร็วเกินไป

หรือในกรณีเล่นกินข้าวคุณพ่อก็ต้องเคี้ยวให้มันส์มันส์ให้สนุกสนุกตื่นเต้น หรือเคี้ยวไป ตัวกระเด้งไปกระเด้งมา เค้าก็จะสนุกแล้วก็อยากจะเล่นต่อค่ะ

[nanthawat]

..ขอบคุณมากครับคุณหมอสำหรับคำแนะนำในการเล่นสมมุติ เห็นภาพเลยครับ ..เด็กๆกับความสนุกนี่แยกกันไม่ออกจริง ๆ นะครับ นึกถึงเมื่อก่อนตอนพยายามให้เค้าเล่นไถนาเพื่อฝึกกล้ามเนื้อทำไงก็ไม่ยอมอู้ตลอด .. ต้องทำน้ำเสียง ทำท่าทางให้เค้าสนุกเค้าถึงยอมเล่นแล้วต้องเปลี่ยนมุขไปเรื่อย ๆ เพราะมุขเดิมเค้าก็เบื่อ